ავარიის შედეგად პარალიზებულმა კაცმა კვლავ გაიარა - რა შეიძლება მოხდეს, თავის და ზურგის ტვინში იმპლანტანტების ჩადგმის შემდეგ?

თავის და ზურგის ტვინში იმპლანტანტების ჩადგმის შემდეგ, ავარიის შედეგად პარალიზებულმა კაცმა კვლავ გაიარა.

იმპლანტანტის წყვილმა, რომელმაც თავის ტვინსა და ზურგის ტვინს შორის ციფრული ხიდი წარმოქმნა, პაციენტ „სატესტო პილოტს“ კვლავ უკეთესად დგომისა და სიარულის საშუალება მისცა; მიღწევა იმედისმომცემია და ერთ მშვენიერ დღეს, შეიძლება სრულიად შეცვალოს პარალიზებულ ადამიანთა ცხოვრება.

კვლევა შვეიცარიის ლოზანის ფედერალური პოლიტექნიკური სკოლის (EPFL) მკვლევრებმა ჩაატარეს და მასში მონაწილეობდა 40 წლის მამაკაცი, სახელად გერტ-იანი, რომელიც ათი წლის წინ ველოსიპედით ავარიაში მოხვდა და პარალიზებული დარჩა.

რამდენიმე წლის წინ, გერტ-იანმა სიარულის გარკვეული უნარი წინა ბორბლებიანი დამხმარის საშუალებით აღიდგინა. ახალი ცდის დაწყებამდე სამი წლით ადრე, მას უკვე მიღწეული ჰქონდა ე. წ. ნევროლოგიური აღდგენის პლატოსთვის.

ერთ-ერთი სატესტო იმპლანტანტი მას თავის ტვინში ჩაუსვეს; ის მოძრაობის განმაპირობებელ სიგნალებს შიფრავდა. ამავე დროს, უკავშირდებოდა ზურგის ტვინში ჩადგმულ კიდევ ერთ იმპლანტანტს, რომელიც ფეხებში სიარულის გამოწვევაზე იყო პასუხისმგებელი. ერთობლივად, ისინი ახერხებენ, გვერდი აუარონ ზურგის ტვინის დაზიანებულ კისრის ნაწილს და „უსადენოდ“ აღადგინონ კავშირი თავის ტვინსა და სხეულს შორის.

12 თვის განმავლობაში, ციფრული ხიდის იმპლანტანტებმა აჩვენა, რომ გერტ-იანს უფრო ბუნებრივად დგომასა და სიარულში ეხმარებოდნენ, თანაც მოძრაობის დამატებითი სენსორების გარეშე, რომლებსაც იქამდე დატესტილ ტექნოლოგიებში იყენებდნენ მოძრაობის დაფიქსირებისა და სტიმულირებისთვის. ამას გარდა, ცდაში გამოყენებულმა თავის ტვინი-ზურგის ტვინის ინტერფეისმა (BSI) მას კიბეებზე ასვლისა და სხვადასხვა რელიეფზე სიარულის საშუალებაც უნდა მისცეს; ასეთი რამ მას აქამდე არ შეეძლო.

ამ სისტემის საკვანძო ნაწილია ხელოვნური ინტელექტის ალგორითმთა სერია, რომლებსაც ადაპტირება და მომხმარებლის მოთხოვნით სწავლა შეუძლიათ. პაციენტმა მოდელი ისე უნდა გაწვრთნას, რომ მან გაშიფროს, ტვინის რომელი ფიქრი შეესაბამება მოძრაობებს; ამ პროცესს საოცრად ცოტა დრო მიაქვს.

„პირველ რიგში, პაციენტმა უნდა ისწავლოს, როგორ იმუშაოს საკუთარი თავის ტვინის სიგნალებთან; ასევე უნდა ვისწავლოთ, როგორ დავაკავშიროთ თავის ტვინის ეს სიგნალები ზურგის ტვინის სტიმულირებასთან. ამას საკმაოდ მცირე დრო სჭირდება: რამდენიმე სესია და ყველაფერი დაკავშირებულია“, — ამბობს EPFL-ის ნეირომეცნიერი ჯოსელინ ბლოხი.

წყარო: 1tv.ge