ისტორიული უბნები ნგრევის პირას - თბილისი 10 000-მდე ავარიულ შენობას ითვლის

თბილისში, ისტორიული შენობები ჩვენი კულტურული მემკვიდრეობის განუყოფელი ნაწილია, თუმცა ამ მემკვიდრეობის ნაწილი განადგურების პირას დგას. ქალაქში დაახლოებით 10 000-მდე ავარიული შენობაა, რომელთა უმრავლესობა კრიტიკულ მდგომარეობაშია. განსაკუთრებით მწვავე მდგომარეობა ისტორიულ უბნებში – აბანოთუბანში, სოლოლაკში, ვერაზე, ავლაბარსა და მთაწმინდაზე გვხვდება.

ავარიული სახლების არსებობა უკავშირდება სხვადასხვა ფაქტორს, მათ შორის მშენებლობის დაბალ ხარისხს, არასათანადო ტექნიკურ მოვლასა და სეისმურ მოვლენებს. ამგვარი შენობების კონსტრუქციული მდგრადობა მუდმივად კითხვის ნიშნის ქვეშ დგას და რისკებს ქმნის როგორც უშუალოდ იქ მცხოვრები მოსახლეობისთვის, ასევე მეზობელი შენობებისთვის და ქალაქის საერთო ურბანული უსაფრთხოებისთვის.

დღეისათვის თბილისი დაახლოებით 10,000-მდე ავარიულ შენობას ითვლის. ყველაზე კრიტიკული მდგომარეობა აბანოთუბანში, სოლოლაკში, ვერაზე, ავლაბარსა და მთაწმინდაზე გვხვდება, სადაც მრავალი ნაგებობა საუკუნეზე მეტი ხნისაა. ეს სახლები, რომლებიც ოდესღაც თბილისის მშვენებად ითვლებოდა, დღეს ჩამოშლის პირასაა. ამასთანავე, აღსანიშნავია, რომ ავარიული შენობების რიცხვს განეკუთვნება საბჭოთა პერიოდში აგებული საცხოვრებელი ბინების დიდი ნაწილიც, რომელთა ექსპლუატაციის ვადა 70 წელს არ სცდებოდა და, შესაბამისად, დღეს უკვე მოძველებულია.

მსგავს შენობებში ცხოვრება დიდ საფრთხეს წარმოადგენს. ბოლო წლებში რამდენიმე შემთხვევა დაფიქსირდა, როდესაც ძველი სახლის ჩამონგრევის შედეგად ადამიანები დაშავდნენ ან საცხოვრებლის გარეშე დარჩნენ.

პრობლემები, რომლებიც გადაჭრის პროცესს აფერხებს:

მოსახლეობის თანხმობის მიღება – მრავალი შენობა ერთზე მეტ მეპატრონეს ეკუთვნის, რის გამოც ძველი სახლის დანგრევის პროცესში ყველა ბინათმფლობელის თანხმობა აუცილებელია. ზოგიერთ შემთხვევაში მესაკუთრეთა შეთანხმება შეუძლებელია და პროცესი წლების განმავლობაში ჭიანურდება.

ფინანსური სირთულეები – სახელმწიფოსა და მუნიციპალიტეტისთვის ასეთი მასშტაბური პროექტები დიდ ფინანსურ რესურსებს მოითხოვს, რაც სერიოზულ გამოწვევად რჩება.

სამშენებლო კომპანიების დაინტერესება – ყველა პროექტი მოგებიანი არ არის კერძო ინვესტორებისთვის, ამიტომ მშენებლების მოზიდვა რთულდება.

ამას ემატება ისიც, რომ თბილისში არსებული მრავალი ავარიული შენობა კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსს ატარებს, რაც მათი რეკონსტრუქციისა და განახლების პროცესს მნიშვნელოვნად ართულებს. საქართველოს კანონმდებლობის მიხედვით, კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლად აღიარებული შენობები სპეციალურ დაცვას ექვემდებარება, რაც მათ დაუდევარ რეკონსტრუქციასა თუ ჩანაცვლებას გამორიცხავს.

წყარო - um.ge