და-ძმებს შორის ქონების გაყოფის სამართლებრივი რეგულაციები საქართველოში

საქართველოს კანონმდებლობით, მემკვიდრეობით ქონების გაყოფა რეგულირდება საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის მიხედვით. მემკვიდრეობა შეიძლება განხორციელდეს როგორც კანონით, ისე ანდერძით. თუ ანდერძი არ არსებობს, ქონება გადანაწილდება კანონით განსაზღვრული პრინციპების მიხედვით, რომლებიც ითვალისწინებს მემკვიდრეთა რიგებს და მათ შორის თანაბარ უფლებებს.

მემკვიდრეთა რიგები და პრინციპები

კანონის მიხედვით, პირველ რიგის მემკვიდრეთა შორის ქონება თანაბრად იყოფა. პირველ რიგს მიეკუთვნებიან მემკვიდრეები პირდაპირი შთამომავლობით – შვილები, მათ შორის ძმები და დები, განურჩევლად სქესისა, ასაკისა და ოჯახური სტატუსისა. შესაბამისად, კანონი არ ანიჭებს უპირატესობას არც ერთ და-ძმას, თუ სპეციალური პირობები ან სამართლებრივი დოკუმენტები არ არსებობს.

პროცენტის განაწილება და უპირატესობები

თუ მემკვიდრეობა განაწილდება მხოლოდ და-ძმებს შორის, თითოეულს ეკუთვნის თანაბარი წილი. მაგალითად, თუ მემკვიდრეთა რაოდენობა სამია, თითოეულ მათგანს ერგება ქონების 33.3%. თუმცა, არსებობს შემთხვევები, როდესაც უპირატესობა შეიძლება მიენიჭოს კონკრეტულ პირს, მაგალითად, თუ ის იყო დამოკიდებული მემკვიდრეზე ფინანსურად ან განსაკუთრებულად იყო ჩართული მისი მოვლის პროცესში. ამგვარი პრეტენზიების დასამტკიცებლად საჭირო ხდება შესაბამისი სამართლებრივი პროცედურების განხორციელება.

იურიდიული პროცედურები ქონების გაყოფისას

ქონების გაყოფის პროცესისთვის მემკვიდრეებს, პირველ რიგში, უნდა წარადგინონ მემკვიდრეობის მიღების განაცხადი ნოტარიუსთან. ნოტარიუსი ადგენს მემკვიდრეთა უფლებამოსილებას, ამოწმებს მემკვიდრეობითი მასის მოცულობას და ატარებს დოკუმენტაციის შედგენას. თუ მემკვიდრეებს შორის არსებობს შეთანხმება, ქონება შეიძლება გადანაწილდეს შეთანხმების საფუძველზე, რომელიც უნდა დამტკიცდეს ნოტარიუსის მიერ.

თუ მემკვიდრეებს შორის წარმოიქმნება დავა ქონების განაწილების საკითხზე, საქმე გადაეცემა სასამართლოს. სასამართლო განსაზღვრავს ქონების წილებს და განიხილავს დამატებით გარემოებებს, რომლებიც შეიძლება გავლენას ახდენდეს გადაწყვეტილებაზე.

და-ძმებს შორის ქონების გაყოფისას საქართველოში მოქმედებს თანასწორობის პრინციპი, თუ სპეციალური პირობები ან სამართლებრივი დოკუმენტები არ არსებობს. კანონმდებლობა იცავს ყველა მემკვიდრის უფლებას და უზრუნველყოფს ქონების სამართლიან განაწილებას. ამასთან, პროცედურების წარმატებით განხორციელებისთვის აუცილებელია ნოტარიული აქტების შედგენა და, საჭიროების შემთხვევაში, სასამართლოს ჩარევა.