ავტოსაშხეფი სისტემა - 41-ე დადგენილება და თანამედროვე შენობების უსაფრთხოების სტანდარტი

საქართველოში სახანძრო უსაფრთხოება უკვე აღარაა მხოლოდ დამატებითი რეგულაცია - ეს არის აუცილებელი მოთხოვნა, რომელიც პირდაპირ განსაზღვრავს ადამიანების სიცოცხლის დაცვას. სწორედ ამ მიზნით, საქართველოს მთავრობის 41-ე დადგენილება მკაცრად არეგულირებს რა სახანძრო სისტემები უნდა გააჩნდეს მაღალი კლასის მრავალსართულიან შენობებს.

ამის ერთ-ერთი მთავარი ელემენტია ავტოსაშხეფი (Sprinkler) სისტემა, რომელიც მსოფლიოს წამყვან ქვეყნებში ერთ-ერთ ყველაზე ეფექტურ ხანძრის საწინააღმდეგო მექანიზმად არის აღიარებული.

რა არის ავტოსაშხეფი სისტემა?

ავტოსაშხეფი სისტემა არის მიწისქვეშა და მიწისზედა მილების გაერთიანებული საინჟინრო ქსელი, რომელიც სპეციალურად იგეგმება ხანძრისგან დაცვის საერთაშორისო სტანდარტების მიხედვით.

სისტემა შედგება:

• მიწისქვეშა მაგისტრალური ხაზისგან;
• მიწისზედა ჰიდრავლიკურად გათვლილი მილებიდან;
• ავტომატური საშხეფებისგან (Sprinklers);
• ტუმბოებისგან და წყლის მუდმივი რეზერვუარისგან.

სისტემის მიწისზედა ნაწილი განთავსებულია შენობის ზედა ნაწილში - ჭერის ქვეშ, გადასახედ სივრცეებში ან საინჟინრო შახტებში. თითოეულ მილს ემაგრება თერმული კაფსულით აღჭურვილი საშხეფი თავი, რომელიც რეაგირებს მაღალი ტემპერატურის შემთხვევაში.

როგორ მუშაობს სისტემა?

სისტემის პრინციპი ძალიან მარტივია, მაგრამ სასიცოცხლოდ ეფექტური.

როდესაც ტემპერატურა აღწევს 60–80°C-ს, საშხეფში მოთავსებული თერმული კაფსულა სკდება, სისტემა უშვებს წყალს მხოლოდ იმ ადგილას, სადაც ხანძარი რეალურად გაჩნდა. წყლის ნაკადი აფერხებს ცეცხლის გავრცელებას და ხშირად მას სრულად აქრობს.

41-ე დადგენილების მოთხოვნები - რა არის სავალდებულო საქართველოში?

საქართველოს მთავრობის №41 დადგენილება განსაზღვრავს, რომ:

1. 25 მეტრზე მაღალი საცხოვრებელი შენობები ვალდებულნი არიან ჰქონდეთ ავტომატური ავტოსაშხეფი სისტემა. ეს ეხება როგორც საერთო სივრცეებს, ასევე ბინების შიდა სივრცეებსაც, რადგან ცეცხლის გავრცელების ყველაზე მაღალი რისკი სწორედ საცხოვრებელი უბნებიდან იწყება.

2. ავტომატური სახანძრო წყლით ჩამქრობი (Sprinkler) სისტემა უნდა აქტიურდებოდეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როცა კონკრეტული ზონის ჰაერის ტემპერატურა მიაღწევს აღიარებულ კრიტიკულ ზღვრებს. რეაგირება ხდება თერმულად მოქმედი ელემენტის გახსნის შედეგად, შესაბამისად სისტემა არ განიმუხტება კვამლის, სუნის, აირების ან სხვა არათერმული ფაქტორების არსებობისას. სისტემა პასუხობს მხოლოდ რეალურ, ტემპერატურის მატებით გამოწვეულ ხანძრის კერაზე.

3. უნდა არსებობდეს დამოუკიდებელი წყალმომარაგება.

სისტემას სჭირდება:

• სახანძრო რეზერვუარი;
• ძლიერი ტუმბო;
• მუდმივი წნევა.

ეს ხაზები არ შეიძლება იყოს მიბმული ჩვეულებრივ წყალმომარაგებაზე.

4. ავტომატური სახანძრო წყლით ჩამქრობი (Sprinkler) სისტემა უნდა იყოს დაგეგმილი ჰიდრავლიკურად ისე, რომ თითოეულ საშხეფს ჰქონდეს განსაზღვრული ზონა, რომელიც უზრუნველყოფს ეფექტურ წყალმომარაგებას. მილების განლაგება უნდა აკმაყოფილებდეს დამტკიცებულ საინჟინრო სქემას, არ უნდა არსებობდეს ‘მკვდარი’ ზონები. რაოდენობა უნდა პასუხობდეს ადგილობრივი ხანძრისგან დაცვის სტანდარტებს, რათა უზრუნველყოს სრული სანდოობა და სწრაფი რეაგირება ხანძრის ნებისმიერ კერაზე.

5. პროექტი აუცილებლად უნდა იყოს შეთანხმებული მერიის არქიტექტურის სამსახურთან. ეს არის საქართველოში ერთ-ერთი ყველაზე მკაცრი მოთხოვნა, რომელიც თავიდან აფრთხილებს უხარისხო სისტემებს.

41-ე დადგენილება საქართველოში დღეს ყველაზე მკაცრი და აუცილებელი რეგულაციაა, რომელიც ქმნის სტანდარტს - უსაფრთხო საცხოვრებელი გარემო უნდა იყოს დაცული თანამედროვე, ავტომატური ხანძარსაწინააღმდეგო სისტემებით.

ავტოსაშხეფი (Sprinkler) არის ტექნოლოგია, რომელიც მშვიდ საცხოვრებელ ცხოვრებას უზრუნველყოფს არა “ქაღალდზე”, არამედ რეალურ პრაქტიკაში.