და როდემდე უნდა გელოდო
თვალის გახელას ვერ ვასწრებ,
ისე გარბიან წამები,
წახვლ და ალბათ ისევე,
თავიდან შემიყვარდები.
კვლავ განახლდება ოცნება,
და ისევ შენზედ ფიქრები,
არ მასვენებენ მტანჯავენ,
მოუსვენარი სიზმრები.
როდემდე უნდა გელოდო,
შენს გზაზე მრჩება თვალები,
რადგანაც ვიცი უშენოდ ,
ვერ გაძლებს ჩემი თვალლები.
და გულსაც იცი? უშენოდ,
ამოსუნთქვაც კი არ უნდა,
შენახარ ჩემი ჰაერი,
და შენ მჭირდები სათუთად.
როდემდე უნდა გელოდო.
შენს გზაზე მრჩება თვალები,
მოხვალ და ალბათ ისევე,
თავიდან შემიყვარდები...
წყარო: poezia.in
