ყველაფერი, რაც გიყვარს, ალბათ დაიკარგება, მაგრამ საბოლოოდ სიყვარული სხვა გზით დაბრუნდება

40 წლის ფრანც კაფკა (1883-1924), რომელიც არასოდეს დაქორწინებულა და არც შვილები ჰყოლია, ბერლინის პარკში სეირნობდა, როდესაც მტირალ გოგონას შეხვდა. გოგონამ თავისი საყვარელი თოჯინა დაკარგა და ამიტომ ტიროდა. ის და კაფკა თოჯინას უშედეგოდ ეძებდნენ.

კაფკამ გოგონას უთხრა, რომ მეორე დღეს იმავე პარკში შეხვედროდა და თოჯინის ძებნა გაეგრძელებინათ. თოჯინა ვერც მეორე დღეს იპოვეს. კაფკამ გოგონას თოჯინისგან „წერილი“ გადასცა: „გთხოვ, ნუ ტირი. მე მსოფლიოს სანახავად გავემგზავრე. მოგწერ ჩემი თავგადასავლების შესახებ.“

ასე დაიწყო ამბავი, რომელიც კაფკას სიცოცხლის ბოლომდე გაგრძელდა. გოგონასთან შეხვედრების დროს კაფკა თოჯინის წერილებს კითხულობდა მისი საინტერესო თავგადასავლების შესახებ.

ბოლოს კაფკამ ბერლინში „დაბრუნებული“ თოჯინა (რომელიც თვითონ იყიდა) გოგონას დაუბრუნა.

– ჩემს თოჯინას საერთოდ არ ჰგავს, – თქვა გოგონამ.

კაფკამ გოგონას კიდევ ერთი წერილი გადასცა, რომელშიც თოჯინა სწერდა:

„ჩემმა მოგზაურობამ შემცვალა“. პატარა გოგონა ახალ თოჯინას ჩაეხუტა და გახარებულმა სახლში წაიყვანა.

ერთი წლის შემდეგ კაფკა გარდაიცვალა.

მრავალი წლის შემდეგ, უკვე ზრდასრულმა გოგონამ თოჯინაში კაფკას მიერ ხელმოწერილი პაწაწინა წერილი იპოვა.

„ყველაფერი, რაც გიყვარს, ალბათ დაიკარგება, მაგრამ საბოლოოდ სიყვარული სხვა გზით დაბრუნდება.“