შენა ხარ
საიდან მოხვედი ასეთი ქარიშხლით,
სიყვარულს რომ აფენ ცასა და სამყაროს,
იცოდე სიგიჟეს ვერაფრით დამიშლი,
არ მინდა უშენო დღეებმა დამღალოს.
ვინა ხარ, გულში რა თამამად აბიჯებ,
მოხვედი უცხო და აზრებით ნაცნობით,
და ახლა შენ ჩემში ბავშვობას ადინჯებ,
გუშინ რომ ქვეყანას იკლებდა ანცობით.
აპრილებს ვეცეკვოთ, ხელები გაშალე,
სად იყავ აქამდე, რარიგად ვდარდობდი...
შენა ხარ, ვისთვისაც წარსული წავშალე,
შენა ხარ, მე ვისაც სიცოცხლეს ვანდობდი...♥
წყარო: poezia.in
