პრობლემად ქცეული წვიმა, რომელიც თბილისს აზიანებს

თბილისში წვიმა მხოლოდ ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში - სერიოზული პრობლემა. ქალაქის ინფრასტრუქტურა ისეა მოწყობილი, რომ ძლიერ ნალექს ვერ უმკლავდება, რის გამოც ქუჩები იტბორება, მოძრაობა პარალიზდება და ზიანი მიადგება როგორც ქალაქის ინფრასტრუქტურას, ისე მოქალაქეთა ქონებას.

რა პრობლემებს ქმნის წვიმა თბილისში?

• სანიაღვრე სისტემის მოძველება და არასაკმარისი მოცულობა - ქალაქის დიდ ნაწილში სანიაღვრე მილები ვერ იტევს იმ რაოდენობის წყალს, რომელიც ძლიერი წვიმისას ჩნდება;
• უხარისხო მშენებლობა და დაგეგმარება - ახალი ქუჩებისა და კორპუსების მშენებლობისას ხშირად სანიაღვრე სისტემა უყურადღებოდ რჩება ან სტანდარტებს ვერ აკმაყოფილებს;
• რელიეფი და განაშენიანება - თბილისის რელიეფი რთულია, ვიწრო ხეობები და დაქანებული ქუჩები წყლის სწრაფ დაგროვებას უწყობს ხელს;
• დაბინძურებული და ჩახერგილი სანიაღვრები - ნაგავი და ქვეითური დაგეგმარება ხშირად ხელს უშლის წყლის თავისუფალ გასვლას.

ამ ყველაფრის შედეგი კარგად ვიცით: წყლით სავსე ქუჩები, დაზიანებული გზები, პრობლემები ტრანსპორტში და ზოგჯერ ადამიანების უსაფრთხოებაზე ზრუნვის აუცილებლობა.

რა უნდა გაკეთდეს?

• სისტემური სარეაბილიტაციო სამუშაოები – თბილისის სანიაღვრე ინფრასტრუქტურას სჭირდება სრული განახლება, არა მხოლოდ წერტილოვანი შეკეთება;
• ინოვაციური ტექნოლოგიების გამოყენება – თანამედროვე ქალაქებში ფართოდ გამოიყენება სანიაღვრე სისტემები, რომლებიც არამხოლოდ წყალს აშორებს, არამედ მას აგროვებს და შემდეგ იყენებს;
• ქალაქის დაგეგმარების სტანდარტების გამკაცრება – ახალი უბნები და გზები სანიაღვრე სისტემის გარეშე არ უნდა აიგოს;
• მოსახლეობის ჩართულობა – ხშირად სანიაღვრე მილები ჩახერგილია ნაგავით. საზოგადოებრივი ცნობიერების ამაღლება ამ პრობლემას მნიშვნელოვნად შეამსუბუქებს.

ევროპის ქალაქები წვიმის პრობლემას უფრო მეტად ეკოლოგიური მიდგომებით უმკლავდებიან:

• ჰოლანდიაში წვიმის წყალს სპეციალურ რეზერვუარებში აგროვებენ და მწვანე სივრცეების მოსარწყავად იყენებენ;
• გერმანიაში მოქმედებს „მწვანე სახურავების“ პროგრამა, სადაც სახლების სახურავები მცენარეებით იფარება. ეს წყალს აგროვებს და სანიაღვრე სისტემას ამსუბუქებს;
• პარიზსა და კოპენჰაგენში ქალაქის ინფრასტრუქტურა ისეა დაგეგმილი, რომ წვიმის წყალი დროებით სპეციალურ მოედნებსა და პარკებში გროვდება.

წვიმა ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ ქალაქისთვის გამოცდაა. თბილისმა უკვე არაერთხელ აჩვენა, რომ ამ გამოცდას მოუმზადებელი ხვდება. ევროპული გამოცდილება გვასწავლის: წვიმა შეიძლება იქცეს არა პრობლემად, არამედ რესურსადაც კი, თუ ინფრასტრუქტურა სწორად არის დაგეგმილი.

თბილისისთვის დღეს მთავარი ამოცანაა – ბუნებრივ მოვლენას მტრად კი არა, პარტნიორად შეხედოს და შექმნას სანიაღვრე სისტემა, რომელიც ქალაქს სტიქიისგან დაიცავს და მის განვითარებას ხელს შეუწყობს.